A Wizard of Earthsea: พ่อมดแห่งเอิร์ธซี - วรรณกรรมเยาวชน เล่าเรื่องเวทมนตร์ในกลิ่นอายแบบเรื่องเล่าปรัมปรา

เก๊ด เป็นเด็กหนุ่มอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านเล็ก ๆ วันหนึ่งเขาพบว่าตัวเองมีพลังเวทมนตร์ แม่มดประจำหมู่บ้านเห็นเข้าจึงรับเก๊ดมาฝึกเวทมนตร์ แต่เป็นเวทมนตร์เล็ก ๆ ไม่ยิ่งใหญ่ เก๊ดฝึกฝนจนเก่งเกิดกว่าแม่มดประจำหมู่บ้านจะสอนได้ เก๊ดจึงได้อาจารย์คนใหม่ และร่ำเรียนจนอาจารย์ไม่มีอะไรจะสอน เขาจึงถูกส่งไปยังโรงเรียนสอนเวทมนตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเอิร์ธซี

อาจารย์ที่โรงเรียนมองออกว่าเก๊ดนี่แหละคือพ่อมดผู้ยิ่งใหญ่ในอนาคต เขาร่ำเรียนและก้าวหน้านำเพื่อน ๆ ในชั้นเรียน แต่มีเพื่อนคนหนึ่งไม่ยอมรับฝีมือของเก๊ดสักที เก๊ดจึงจะร่ายเวทมนตร์ที่ยากและอันตรายที่สุดเป็นการแสดงฝีมือ นั่นคือเวทมนตร์เรียกคนตาย

เก๊ดจะเรียกหญิงสาวที่ตายไปแล้วกว่าพันปีให้ออกมาแสดงตัว ท่ามกลางความตื่นเต้นของเพื่อน ๆ ทว่าเก๊ดในตอนนี้ยังฝีมือไม่ถึง สิ่งที่เขาเรียกออกมาคือพลังชั่วร้ายที่ไม่ได้มาจากโลกนี้ มันจะเข้ามายึดครองร่างของเก๊ด แต่ดีที่เหล่าอาจารย์มาไล่มันไปได้

เมื่อเก๊ดร่ำเรียนจนจบและได้เป็นพ่อมด เขาก็ออกมาใช้ชีวิตโดยตั้งเป้าว่าจะสะสางสิ่งที่เคยทำผิดพลาด นั่นคือจะออกตามล่าและทำลายพลังชั่วร้ายที่เขาเรียกออกมา และนั่นคือการเดินทางที่ทำให้เก๊ดเป็นพ่อมดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเอิร์ธซี

พ่อมดแห่งเอิร์ธซี (A Wizard of Earthsea) เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่เขียนโดย เออร์ซูล่า เค. เลอ กวิน ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1968 ถ้านับถึงตอนนี้ วรรณกรรมเรื่องนี้อายุก็ครึ่งศตวรรษไปแล้ว หลายสำนักยกให้เรื่องนี้คือต้นแบบของวรรณกรรมเยาวชนเกี่ยวกับเวทมนตร์ เรียกว่าเป็น แฮร์รี่ พอตเตอร์ ในยุคนั้นก็ว่าได้

การอ่านวรรณกรรมเรื่องนี้ในยุคนี้ก็ยังถือว่าไม่เก่า เป็นเพราะเซตติ้งของเรื่องตั้งไว้ให้เป็นโลกอีกใบที่ไม่มีเทคโนโลยี ไม่มีไฟฟ้า พ่อมดเป็นที่พึ่งของผู้คนในทุก ๆ เรื่อง ทุกเมืองมีพ่อมดแม่มดประจำการอยู่ เหมือนสถานีอนามัย เป็นเซตติ้งที่เรียกว่าคลาสสิคไปแล้วสำหรับวรรณกรรมแฟนตาซี จะอ่านยุคไหนก็อยู่เหนือกาลเวลา

การเล่าเรื่องของเรื่องนี้อาจไม่ชินสำหรับคนที่อ่านวรรณกรรมเยาวชนสมัยใหม่ เพราะใช้การบรรยายโดยบุคคลที่ 3 แทบไม่มีบทสนทนาของตัวละคร เน้นบรรยายว่าตัวละครคิดอย่างไร กำลังทำอะไร ที่ไหน ทำกับใคร ใน 1 หน้าตัวหนังสือจึงเรียงเป็นพรืด เห็นเล่มไม่ใหญ่ แต่ใช่เวลาอ่านนานกว่าที่คิด

เอิร์ธซี ที่ในเรื่องพูดถึงคือโลกอีกใบที่แต่ละเมืองเป็นเกาะ กระจัดกระจายไปโดยมีทะเลกว้างใหญ่คั่น การเดินทางข้ามเกาะต้องใช้เรือที่เคลื่อนที่โดยให้พ่อมดเรียกลมให้พัดไปยังทิศที่ต้องการ ยังไม่มีใครรู้ว่าเอิร์ธซีลักษณะเป็นอย่างไร ไม่รู้ว่ามันกลม หรือเป็นแผ่นดินที่มีสุดขอบ ยังมีเรื่องให้เล่าเกี่ยวกับโลกนี้อีกเยอะ

โดยรวมผมสนุกกับเรื่องนี้ เดาทางไม่ค่อยถูกว่าเรื่องจะเดินไปทางไหน โทนเรื่องค่อนข้างหม่นหมอง ไม่ได้สดใสชวนจินตนาการเหมือน แฮร์รี่ พอตเตอร์ ช่วงแรก ๆ จะเรียกว่าเป็นวรรณกรรมเยาวชนแนว coming of age ก็ว่าได้ เพราะทั้งเล่มเราได้เห็นพัฒนาการด้านวุฒิภาวะของเก๊ด ได้เห็นเขาตั้งแต่ช่วงที่เย่อหยิ่งเพราะมั่นใจในความสามารถ ได้เห็นเขาผิดพลาด ได้เห็นเขาลดทิฐิ ได้เห็นเขาตั้งมั่น

พ่อมดแห่งเอิร์ธซี เป็นเล่มแรกในวรรณกรรมชุด เอิร์ธซี ซึ่งมีทั้งหมด 4 เล่ม อีก 3 เล่มที่เหลือประกอบด้วย สุสานแห่งอาทูอัน, สุดขอบมหาสมุทร, เทฮานู ซึ่งทุกเล่มตัวละครเอกเป็นคนละตัวกัน ผมตัดสินใจว่าจะอ่านต่อ ซื้อเล่ม 2 มาแล้ว อ่านแล้วยังไงจะมารีวิวครับ