เรื่องราวของ "ปีเตอร์" เด็กชายที่ต้องจากลากับสนัขจิ้งจอกซึ่งเป็นสัตว์เลี้ยงของเขา ชื่อว่า "แพ็กซ์" เนื่องด้วยภาวะสงครามที่ใกล้เข้ามา พ่อของเข้าต้องเข้าร่วมไปเป็นทหาร ปีเตอร์ต้องไปอยู่กับคุณปู่ เด็กชายทนการจากลานี้ไม่ไหว จึงแอบคุณตาออกไปตามหาแพ็กซ์ ขณะเดียวกันแพ็กซ์ก็ออกตามหาเด็กชายด้วยเหมือนกัน ระหว่างทางทั้งปีเตอร์และแพ็กซ์ได้พบเจอกับมิตรภาพดี ๆ สุดท้ายแล้วทั้งสองจะได้กลับมาเจอกันอีกหรือไม่ ต้องติดตาม
เรื่องราวหลักเป็นการตามหากันระหว่างเจ้าของและสัตว์เลี้ยง ตามที่เขียนไว้ข้างบน ฉากหลังเป็นช่วงเวลาที่สงครามกำลังใกล้เข้ามา คนทุกคนในละแวก ไม่ว่าจะเพศใด อายุเท่าไหร่ ล้วนเจอผลกระทบจากสงครามไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง อีกทั้งบรรดาสัตว์ในป่าก็ยังเดือดร้อนจากการทะเลาะกันเองนี้ของมนุษย์อีกด้วย
แม้ฉากหลังจะเป็นสงคราม แต่บรรยากาศที่สื่อออกมาไม่ได้หดหู่ หรือโหดร้ายเท่าไรนัก ภัยของสงครามถูกบอกเล่าด้วยถ้อยคำของ "โวลา" หญิงสาวที่เคยเป็นทหารผ่านศึก และสูญเสียขาข้างหนึ่งไปในสงคราม เธอปลีกวิเวกไปอยู่คนเดียวในป่า และจมจ่ออยู่กับบาดแผลแห่งฝันร้ายนั้น
ปีเตอร์ได้พยายามปลุกความคิดให้เธอก้าวผ่านพ้นบาดแผลนั้น ด้วยเรื่องเล่าของแม่เขา
แล้วนกฟีนิกซ์ก็จะนำของที่ชอบมาใส่ในรัง --- ในเรื่องเล่าคือไม้หอมกับซินนามอนนะ ผมว่า จากนั้นรังก็ลุกเป็นไฟ เผานกร่างเก่า และนกตัวใหม่ก็เกิดขึ้นมาจากเถ้าถ่านของตัวเดิม แม่ของผมชอบเรื่องนี้มาก แม่บอกว่า มันหมายถึง ไม่ว่าจะเกิดเรื่องเลวร้ายแค่ไหน เราก็ทำตัวเองให้เป็นคนใหม่ได้เสมอ
มันอาจจะยากกับการก้าวข้ามบาดแผล ก้าวผ่านความรู้สึกผิดที่เป็นตราบาปในชีวิต แต่หากเราทำได้สำเร็จ เรื่องที่ผ่านมาก็จะทำให้เราแกร่งขึ้น ให้บทเรียนแก่เรา ให้ความหมายในการมีชีวิตอยู่ต่อไปของเรา อาจไม่ใช่เพียงเพื่อตัวเรา แต่อาจเป็นการใช้ชีวิตเผื่อคนที่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ด้วยกับเราแล้ว
ปีเตอร์สรุปเอาเองว่าสงครามคือความสูญเสีย เขาคร่ำครวญกับตัวเองเรื่องนี้ว่า
ปีเตอร์สูญเสียพ่อแม่ไป เขาสงสัยว่าในสัปดาห์นี้มีเด็กกี่คนที่ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าโลกของเขาเปลี่ยนไปเหมือนกัน พ่อแม่ของพวกเขาไปสงคราม อาจไม่กลับบ้านอีกเลย นี่คือเรื่องที่เลวร้ายที่สุดแน่นอน แต่ความสูญเสียที่เล็กลงมากกว่านั้นหน่อยล่ะ ตอนนี้มีเด็กกี่คนที่คิดถึงพี่ชาย หรือพี่สาวมาหลายเดือนแล้ว มีเพื่อนกี่คนที่ต้องเอ่ยคำอำลากัน มีเด็กกี่คนที่ต้องหิวโหย มีกี่คนที่ต้องย้ายบ้าน มีสัตว์เลี้ยงกี่ตัวที่ถูกทิ้งให้ดูแลตัวเอง
🐾 อีกหนึ่งเล่มโปรด วรรณกรรมเยาวชนที่มีบทสนทนาอันลุ่มลึก
เชิงอรรถ
ผู้เขียน - ซารา เพนนีแพ็กเคอร์
ผู้แปล - ชวธีร์ รัตนดิรก ณ ภูเก็ต
สำนักพิมพ์ - แพรวเยาวชน
พิมพ์ครั้งแรก - พฤศจิกายน 2560
ความยาว - ปกอ่อน 230 หน้า
คะแนน Goodreads - 4.00
